واحد سرنگ انسولین “واحد” (Unit) است.
زمانی که در مورد سرنگ‌های انسولین صحبت می‌کنیم، به جای میلی‌لیتر (ml) یا سی‌سی (cc)، معمولاً از اصطلاح “واحد” استفاده می‌شود. این واحدها به طور خاص برای اندازه‌گیری دوز انسولین طراحی شده‌اند.
چرا “واحد”؟
- غلظت انسولین: بیشتر انسولین‌های موجود در بازار دارای غلظت 100 واحد در هر میلی‌لیتر (100 units/ml) هستند، که به آن U-100 گفته می‌شود. این استاندارد به بیماران و کادر درمانی کمک می‌کند تا دوزهای انسولین را به راحتی و با دقت اندازه‌گیری کنند.
- دقت در دوز: از آنجا که دوزهای انسولین معمولاً بسیار کوچک و دقیق هستند، استفاده از “واحد” به جای حجم‌های میلی‌لیتری، اشتباهات را به حداقل می‌رساند. سرنگ‌های انسولین دارای نشانه‌گذاری‌های خاصی هستند که هر خط روی آن‌ها یک یا نیم واحد انسولین را نشان می‌دهد، بسته به نوع سرنگ.
- استاندارد جهانی: “واحد” یک استاندارد جهانی برای اندازه‌گیری دوز انسولین است و توسط سازمان‌های بهداشتی و شرکت‌های داروسازی در سراسر جهان پذیرفته شده است.
انواع سرنگ انسولین بر اساس ظرفیت و واحد:
سرنگ‌های انسولین در ظرفیت‌های مختلفی موجود هستند که هر کدام برای دوزهای مشخصی طراحی شده‌اند:
-
سرنگ‌های 0.3 میلی‌لیتری (U-100):
- حداکثر 30 واحد انسولین را می‌توانند در خود جای دهند.
- معمولاً برای دوزهای بسیار کم استفاده می‌شوند.
- نشانه‌گذاری‌های آن‌ها بسیار ریز و دقیق است و ممکن است هر خط کوچک 0.5 یا 1 واحد را نشان دهد.
-
سرنگ‌های 0.5 میلی‌لیتری (U-100):
- حداکثر 50 واحد انسولین را می‌توانند در خود جای دهند.
- برای دوزهای متوسط استفاده می‌شوند.
- معمولاً هر خط کوچک 1 واحد را نشان می‌دهد.
-
سرنگ‌های 1 میلی‌لیتری (U-100):
- حداکثر 100 واحد انسولین را می‌توانند در خود جای دهند.
- برای دوزهای بالاتر استفاده می‌شوند.
- معمولاً هر خط کوچک 2 واحد را نشان می‌دهد.
اهمیت استفاده از “واحد”:
برای بیماران دیابتی، اندازه‌گیری دقیق انسولین حیاتی است. تزریق دوز کمتر یا بیشتر از حد مورد نیاز می‌تواند منجر به مشکلات جدی مانند هیپوگلیسمی (افت قند خون) یا هایپرگلیسمی (افزایش قند خون) شود. به همین دلیل، آشنایی با مفهوم “واحد” و نحوه صحیح خواندن نشانه‌گذاری‌های سرنگ انسولین بسیار مهم است.
در نهایت، هر زمان که با سرنگ انسولین کار می‌کنید، به یاد داشته باشید که دوز را بر حسب “واحد” اندازه‌گیری کنید.
